Einde van Loas begin Viëtnam.

De 23ste gingen we dus van de hoofdstad van Laos, Vientiene naar de hoofdstad van Vietnam, Hanoi. We zouden 5 uur worden opgepikt bij het hostel waar we de ticket hadden geboekt voor de bus. We werden uiteindelijk kwart voor 6 opgehaald. We kwamen bij de bus aan om 6 uur. Iedereen stond te wachten tot we de bus in lkonden. Dat kon pas naar een uur. Kleine frustratie.. En dat werd alleen maar erger want de bus vertrok pas kwart over negen. Toen we S'ochtends bij de grens aan kwamen om 4 uur lag ik gelukkig nog te slapen. We konden de bus uit om 06:30 om de paspoorten te laten zien. Toen we uitstapten miezerde het en het was koud denk zon 15 graden. De afgelopen weken hadden we 40+ gehad elke dag. Ook niet altijd even relaxt maar dit was ook niet heel erg chil haha. Meteen me vest te voorschijn gehaald. De controle was echt heel amateuristisch! Heb echt nooit zon kut controle gezien! Het duurde en het duurde maar. Uiteindelijk moesten we door 4 controles.. We reden pas om kwart voor 10 weer weg.. Pffff!!
Toen we eenmaal Vietnam binnen kwamen zagen we meteen veel meer rijstvelden vergeleken met andere landen. Super gaaf om te zien! Naast me lag een jongen Ian uit Canada, Toronto, Ian en een jongen Maik, uit België, Brugge. Ian was echt een grappige chille gast. Aan het begin van de reis ging hij iedereen langs om te vragen of diegene wilde mee doen met een weddenschap hoelaat we zouden arriveren. We kwamen aan om 19:55 en John had gewonnen.
We leerden 2 meiden kennen uit Canada, Toronto. Kristy en Julie. We deelden de taxi met hun en reden naar de binnen stad. Onderweg begaven de lichten het van onze taxi chauffeur haha. Hij belde een collega op en die pikte ons na een paar minuten op. Eenmaal aangekomen in het centrum zagen we echt overal scooters rijden! Je kan je het niet voorstellen zo veel! Hij zette ons af in het backpackers gedeelte. Dat is het oude gedeelte van de stad. We boekten een kamer voor 4 en gingen douchen. Later op de avond wilde we op stap gaan maar we kwamen er achter dat we iets te laat van huis waren gegaan. Het feest was op straat en in de cafeetjes overal al afgelopen. Er was nog wel een bar open "The Hangover bar" na sluitingstijd. Daar gingen we heen. De meiden waren na een tijdje best moe en wilden naar huis. Ik wilde eigenlijk nog wel blijven maar had al me geld er al doorheen gefietst in een uur! En om weer naar huis te gaan en weer terug te gaan werd me iets te gek dus ook naar bed. De volgende ochtend gingen we een route lopen die in de gids The lonely planet stond aangegeven. We liepen door verschillende marktjes. Kleding, vis, vlees, schaal en schelpdieren, gevogelte, groentes, kruiden.. Noem maar op. Super vet om te zien! Echt super hectisch overal maar het is anders hectisch. Bijvoorbeeld als je in Thailand over straat loopt willen sommige mensen meteen wat van je. Hier is iedereen wel druk maar druk met zichzelf.. De dag daarna gingen we op pad om een motor te kopen. We vonden er een paar die stonden aangegeven voor 250 dollar. Hij begon meteen van alles uit te leggen over de motor maar ik onderbrak hem en zei tegen de man als we er 2 kopen moet je wel iets aan de prijs doen. Hij begon te lachen als een boer met kiespijn. We probeerden er een paar uit en kozen er ieders een uit. Ik ging onderhandelen met de man. Uiteindelijk na een kwartier hebben we ze voor 450 totaal gekocht. Hij zei tegen mij dat ik een knap gezicht had maar te veel onderhandelde haha. Naar was ie een klein beetje geïrriteerd.. De avond slecht geslapen. Hoge hartslag en bleef maar woelen.
De dag daarna reden we weg richting Ha Long Bay. Echt een drukke stad om in rijden Hanoi. Maar ik kreeg het al snel onder de knie. John had meer problemen met weg komen hij reed dan ook echt in een slakken tempo en ik moest een aantal keren een paar minuten op hem wachten.. Knap vervelend rijden zo.. Zo snel reed ik helemaal niet. Totdat op een geven moment ik op hem moest wachten en hij naar 5 minuten nog steeds in zicht was.. Ik keerde om en na 3 a 4 minuten zag ik een grote file. Kreeg meteen een vieze koude rilling door me pens. Na een minuut zag ik eerst zijn motor op de grond liggen met een plas benzine eronder. FUCK!!! John lag in de berm bedenkt met dekens en zag er lijkbleek uit. Bloed op de gezicht handen. Er heerste grote hectiek. Auto's, scooters en vrachtwagens bleven maar tuteren en er stonden wel 20 locals om John heen te schreeuwen. Scooters reden gewoon tussen door. De politie had z'n paspoort en wilde het niet terug geven. Wat er gebeurt was...hij probeerde om een afslaande bus heen te rijden omdat hij te veel snelheid had moest ik dat wel doen. Terwijl er een minibus tegemoet kwam en hem met de neus van de bus vatte. Hij werd in een busje geholpen en reed weg maar z'n tas en motor lagen nog op straat en mijn motor stond ook nog ergens geparkeerd. Ik wist niet waar die naar toe werd gebracht. Niemand kon Engels en de hectiek bleef aanhouden. Moet zeggen dat ik we nog redelijk rustig onder bleef ook al snapte ik er geen kut van hoe het verder zou gaan. Een local reed met me mee naar het ziekenhuis en daarna zijn we naar t politiebureau gegaan. John dacht dat ie een van ze botten had gebroken in ze onderbeen en wilde dat er en x ray foto werd gemaakt waar ze daar geen apparatuur voor hadden. Dus op naar Hanoi. Later op de avond bleek dat hij gelukkig niks had. Z'n ouders waren blij dat ik bij hem was gebleven en boden ons een privé kamer aan op kosten van hun. Ook boden ze een diner aan in een luxe restaurant en ik mocht kiezen waar in Hanoi omdat ze onderhand wel weten dat ik kok ben. Ik zei tegen John dat ik het zeer waardeerde maar ik wil niet te hebberig overkomen dus heb het diner afgeslagen. De dag daarna was hij natuurlijk slecht te pas. Spierpijn in heel ze lichaam en we hebben dan ook niet heel veel gedaan. Heb zelf nog wat rondjes door Hanoi gescheurd. De dag daarna gingen we S'ochtends naar het mausoleum van Ho Chi Min. Zeer interessant. Ik leerde die dag wat jongens kennen waarmee ik nu in Ha Long Bay zit. Zaterdag terug naar Hanoi om John op te halen en daarna door naar Sapa.